Kosciol sw Ducha

Wieś Tarnogaj, o której istnieniu dowiadujemy się po raz pierwszy z zapisu z r. 1288 w tzw. Repertorium Froberianum, należała pierwotnie do parafii Św. Maurycego przy dzisiejszej ul. R. Traugutta. W średniowieczu osada kilkakrotnie zmieniała właścicieli. W r. 1385 zakupili ją mansjonarze od Św. Krzyża we Wrocławiu, a pod koniec XVIII w. stanowiła własność wikariatu katedry na Ostrowie Tumskim. Po sekularyzacji w r. 1810 przejęło ją państwo pruskie. We wsi, jak poświadczają dokumenty kościelne, długo utrzymywała się ludność polska. Słyszymy o niej tu jeszcze w drugiej połowie XVIII i na początku XIX w., jakkolwiek w r. 1811 zanotowano w Tarnogaju już tylko dwa polskie chrzty ewangelickie. W 1830 r. miejscowość liczyła 280 mieszkańców, w tym zaś 46 katolików. Gdy w r. 1893 powstała parafia Św. Henryka, dołączono do niej Tarnogaj: jego mieszkańcy mieli do nowego kościoła przy ul. Glinianej 2 km, a więc stosunkowo niedaleko. Do Wrocławia Tarnogaj został włączony w 1904 r., co przyspieszyło jego rozwój jako osiedla o charakterze miejskim. Jednocześnie szybko zwiększała się liczba dusz parafii Św. Henryka. W 1928 r. miała ona już ponad 21 500 członków i w kościele było coraz ciaśniej. Stąd coraz częściej domagano się wzniesienia nowego kościoła. W rezultacie budowa świątyni pod wezwaniem Ducha Świętego przy ul. Nyskiej ruszyła już w 1928 r., a 2011929 odbyła się jego konsekracja. Wtedy liczbę katolików na Tarnogaju oceniano na 3600. Nowa parafia Ducha Św. powstała l I 1932. W 1937 r. liczba katolików zamieszkałych na jej terenie przekroczyła 4 tys.